"De ene mens tracht zich uit te drukken in boeken, een ander in laarzen; beide falen waarschijnlijk." - G.K. Chesterton
Een bijdrage van: Anton de Wit “Hetzelfde soort ironische onrechtvaardigheid valt elk oud volksfeest zoals Kerstmis ten deel. Stap voor stap… Lees verder »Chesterton over Kerstmis: een commerciële janboel
De aarde en de mens, gebonden aan de wetten der natuur, zo verschillend gevormd. Verschillen niet ontstaan ondanks, maar in haar wil. Heer, onze Heer, de hele aarde laat zien hoe geweldig U bent! – Een blog verweven met Psalm 8
Een bijdrage van: Willem Jan Otten Chesterton wil vinden, niet construeren. Hij stuit op onloochenbaar besef, niet op bewijsbare stellingen. Het… Lees verder »Waarom komt u ons hinderen – deel 2
Quote: “Iets mag te triest zijn om te geloven of te slecht om te geloven of te goed om te geloven; maar het kan niet te absurd zijn om te geloven op deze planeet van kikkers en olifanten, van krokodillen en inktvis.”
Een bijdrage van: Willem Jan Otten Er is ergens een wrak, en wij zijn aangespoeld. Orthodoxie is verschenen in 1908.… Lees verder »Waarom komt U ons hinderen
Een bijdrage van: Gaston Durnez Wordt de lachende profeet een lachende heilige? “De lachende profeet”, zo noemde men hem ooit.… Lees verder »Verdediger van het geloof en het gezond verstand
Een bijdrage van: Jos Strengholt Het is lastig een samenvatting te geven van G.K. Chesterton’s boeken. Doe het te kort en… Lees verder »Nederland heeft een eigen G.K. Chesterton nodig
Gebed: ‘Heer vul mij’, dat zijn de woorden die ik vinden kan. Mijn hart roept uit tot U.
Gilbert Keith Chesterton (1875-1936) was een Engels journalist, schrijver, kunstcriticus, dichter, apologeet, essayist, en nog veel meer. Dit alles deed hij met flair, scherpe humor en intellect. Hij is een van de grootste schrijvers en denkers van de 20e eeuw.Lees verder »Chesterton.nu
Een bijdrage van: Mark van Vuuren Drie jaar voor zijn dood besloot Chesterton een biografie over Thomas van Aquino te schrijven. Zonder… Lees verder »Al liepen wij in narrenpak
Het is mogelijk dat God elke ochtend ‘Nog een keer’ zegt tegen de zon en elke avond ‘Nog een keer’ tegen de maan. Het is misschien niet een automatische noodzaak dat madeliefjes op elkaar lijken. Het kan zijn dat God ze afzonderlijk maakt, maar nooit moe wordt om ze te maken. Het kan zijn dat Hij de eeuwige gretigheid heeft van een kind, want wij hebben gezondigd en zijn oud geworden en onze Vader is jonger dan wij.
Een bijdrage van: Robert Lemm Intellectuelen, filosofen, kunstenaars zijn per definitie links. Ze propageren een heilsorde op aarde, een mensheid vrij van… Lees verder »Elke mens een misdadiger
Chesterton Hij moet een imposante, ja intimiderende verschijning geweest zjn; twee meter lang, corpulent, warrige haardos, en graag rondluierend met… Lees verder »Christenen die onze wereld hebben veranderd.
Wat ik graag zou willen weten, is waarom degenen die nu jongens zijn, zoals ik eens een jongen was, zich… Lees verder »Vraag of antwoord?
Terecht werd ik door J.K. Haneveld gewezen op een citaat welke vaak ten onrechte wordt toegeschreven aan G.K. Chesterton. Het betreft onderstaande citaat van… Lees verder »Sprookjes zijn meer dan waar
Op boekenblog ‘Over Boeken, enzo…’ verscheen 15 november 2015 onderstaande recensie van de hand van blogger/recensent Evelien de Nooijer.
Ik blijf nog even op christelijk terrein. Erwin de Ruiter (1980, coach, trainer, schrijver en uitgever) vroeg of ik zijn boek over seksverslaving ,“Omgaan met verleiding”, wilde recenseren. Erwin is een gelovige hulpverlener. Zijn boek biedt een christelijke handreiking om mensen uit het moeras van porno te trekken.Lees verder »Recensie | Over Boeken, enzo | Omgaan met verleiding
Jezus beloofde zijn discipelen drie dingen: dat ze totaal onbevreesd, absurd gelukkig en in constante problemen zouden zijn. – G.K. Chesterton
De overgrote meerderheid van de mensheid heeft een geopenbaarde godsdienst nodig, omdat zij geen tijd hebben om te redeneren.
One sees great things from the valley; only small things from the peak. – G.K. Chesterton
Er zijn mensen om me heen die twijfelen over hun geloof, die twijfelen aan hun relatie met God. Dat kan verschillende gronden hebben, maar ik denk dat deze makkelijk over het hoofd wordt gezien: Intimiteit waarin je jezelf mag zijn – moet zijn – is de basis om daadwerkelijk verbondenheid te kunnen ervaren. En ik denk dat dit ook een hoopvolle boodschap is omdat velen zichzelf zijn kwijtgeraakt in allerlei ‘moeten’s’.
Op boekenblog ‘Over Boeken, enzo…’ verscheen 11 november 2015 onderstaande recensie van de hand van blogger/recensent Evelien de Nooijer.
Recensie:
De Didache, kortweg ‘de leer’ genoemd, is een oorspronkelijk Grieks document (Arjan de Kok verzorgde dan ook een tweetalige uitgave) uit de begintijd van het christendom. En dus een zogenaamd ‘eerste-generatiegeschrift’. In de periode dat het Nieuwe Testament in wording was, zo rond de eerste eeuw, werd het door veel christenen, waaronder bijvoorbeeld bisschop Clemens van Alexandrië, als onderdeel van de Bijbel erkend. Maar toen de lijst van canonieke en apocriefe boeken aan het eind van de vierde eeuw definitief was vastgesteld, zat deze oude catechese er niet bij. Het raakte in vergetelheid en verdween uit de geschiedenis. Tot het in 1873 in de bibliotheek van een klooster in Istanbul terug werd gevonden door ene Philotheos Byrennios. Tien jaar later gaf hij het opnieuw uit.Lees verder »Recensie | Over Boeken, enzo… | De Didache
Als mens hebben we de morele verplichting de medemens in nood te helpen, volgelingen van Jezus voorop. Het veilige ‘behouden wat we hebben’ past niet bij de uitdagende levensvisie van Jezus. Het vraagstuk is niet of we helpen en ook niet hoeveel hulp ingezet kan worden, maar hoe we er maximaal voor onze medemens kunnen zijn.
Bij tijd en wijle kritisch kijken naar de eigen overtuigingen is altijd goed: het brengt je tot een diepere en echtere betekenis van de overtuigingen die blijven, en het brengt overtuigingen die onvoldoende grond blijken te hebben aan het licht. Ik wilde wel dat meer christenen vaker vraagtekens zetten achter de eigen overtuigingen en dogma’s. Het is echter mogelijk de verkeerde vragen stellen.
Het ongelofelijke toeval van ons bestaan: een boektitel met filosofische lading, voor een (naar alle waarschijnlijkheid) populair wetenschappelijk boek. De titel zal bedoeld zijn om een bepaald soort lezer te trekken. Mijn interesse is met name gelegen in het uitsluiten van het bovennatuurlijke op basis van natuurlijke argumenten.
Het bijzondere – navolging – tot uitzondering te maken is de grote valkuil. Het duister stimuleert de concrete navolging van de enkeling, als dit ertoe leidt dat vele anderen lijdzaam zullen toekijken.
Ik wil een korte gedachte met jullie delen over twee interessante uitspraken die mij recent (weer) onder ogen kwamen. Oppervlakkig bekeken lijken ze elkaar tegen te spreken, maar op een dieper niveau versterken ze elkaar.
Laten die naturalisten nu niet op maandag al mijn respect voor het geweten ten gronde richten en op dinsdag verwachten dat ik er nog steeds naar handel (C.S. Lewis). – Een korte overdenking op de video ‘de meest donkere waarheid over liefde’.
Vaak heb ik horen zeggen dat heilig zijn zou betekenen dat je ‘apart gezet’ bent. Het vereist nog enige woordstudie om vast te stellen of dit juist is, maar in die zin is het meest heilige – God zelf – het hoogst aparte.
De idee van ‘wie zoet is’ behoort bij een onvolledig, vervormd en heidens godsbeeld. Een god van het uiterlijke gedrag – als ik me goed gedraag hoor ik erbij. Het ‘goede doen’ is echter niet iets ‘typisch christelijks’, het past bij het mens-zijn, bij de maatschappij.
Duisternis is niet het tegenovergestelde van licht, maar het is het ontbreken van licht. Vanuit deze gedachte kijkend naar Jezus, die het licht is, maakt mij duidelijk waarom liefde zoveel krachtiger is dan haat. Zegen sterker dan de vloek. De dood niet het einde, maar het begin. Het maakt duidelijk dat het kwaad niet het tegenwicht is van het goede, maar het ontbreken van het goede…
https://vimeo.com/129860034
Op het moment dat je in zwaar weer verkeert, je eenzaam voelt en verdrietig bent, is psalm 23 een prachtige psalm om je te herinneren. En wie kent niet de bekende begin woorden ‘De Heer is mijn herder..’.Lees verder »Psalm 23
In het verenigingsblad Documentum (27.4) van de landelijke reformatorische studentenvereniging Depositum Custodi is op 16 april 2015 onderstaande recensie verschenen. Recensent: Jaco Slingerland.Lees verder »Recensie | Documentum 27.4 | De Didache
Waar haal ik troost uit als de dood zich aan me opdringt? Wat is, als het erop aan komt mijn troost in leven en dood? Zonder de theoretische antwoorden te vinden en alles te willen begrijpen. Wat komt bij me op, wat leeft er echt diep van binnen in mijn hart wat overeind staat no matter what?
Sinds kort is de nieuwe cd van Sufjan Stevens beschikbaar: Carrie & Lowell. Lees verder »Carrie & Lowell
Vanwege onze nieuwe webshop gaan de oude reviews verloren. Vandaar hier enkele reviews van de Didache uit 2014. Heb je… Lees verder »Reviews Didache 2014
In dit handzame boekje belicht de (onbekende) auteur (1980) een aantal facetten die te maken hebben met verslavingen en verleidingen;… Lees verder »Recensie | NBD Biblion | Omgaan met verleiding
Ik kan mezelf en mijn bezigheden soms als bevreemdend ervaren. Alsof ik van een afstand naar mezelf kijk en me afvraag: ‘Is dit wat er toe doet?’, ‘Is dit wie ik wil zijn?’ – Een spontane analogie tussen de maan en mijzelf.
Soms krijg je een boek in handen waarvan je denkt: wat moet ik ermee? Dat overkwam me bij dit boekje.… Lees verder »Recensie | Boekenmening | Omgaan met verleiding
‘Vaak kijken we op naar waar we willen zijn, bovenaan de ladder, en nog voordat we begonnen zijn met klimmen… Lees verder »Recensie | Leenard Kanselaar | Omgaan met verleiding
Tussen God en mens is sprake van hechtingsproblematiek. God verlangt naar verbondenheid met de mens, zoals een ouder met zijn kind. Maar we zijn geneigd te vechten, vluchten of bevriezen.