Ο πρώτος μου Τσέστερτον

Μια συμβολή από: Hans de Witte

Στην πραγματικότητα, δεν ήμουν καν παραδοσιακός χριστιανός. Οι ιδέες και οι εικόνες που είχα για το πώς και το γιατί του Θεού και του Ιησού ήταν απλά κάπως γενικές, κάπως αδιαμόρφωτες. Σαν να ζούσα με μια αλήθεια που ήταν κάπως κενή εδώ κι εκεί. Στην περίπτωσή μου, τα βιβλία μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά το πιο λογικό βιβλίο, η Βίβλος, ήταν... λοιπόν, ήταν λίγο πολύ οικείο για να αλλάξει εκείνη τη στιγμή.

Στη συνέχεια αγόρασα νέα γυαλιά, από Reinier Sonneveld. Δεν υπάρχουν πραγματικά γυαλιά, φυσικά, αλλά το βιβλίο του "Η καλή ζωή", γεγονός που με έκανε να δω την πίστη μου διαφορετικά. Είναι ένα βιβλίο που θέτει την αλήθεια του Ιησού βασανιστικά. Αυτό σε ενθαρρύνει να το κυνηγήσεις με όλη σου τη δύναμη. Ένα βιβλίο που επαναφέρει τα καλά νέα στην αρχική τους θέση, ότι είναι καλά νέα. Αργότερα, διάβασα και άλλα έργα του Sonneveld: "Beachcombing", στην οποία δείχνει ακόμη περισσότερο από ό,τι στο "Het Goede Leven" ότι η "λογική" του Θεού είναι πάντα διαφορετική από τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι συλλαμβάνουν, καταγράφουν και εκτελούν τα πράγματα. Γέρνοντας πάντα την εικόνα, ο Sonneveld αποκαλεί τον Ιησού "βασιλιά των ανατροπών", δείχνοντάς σας την προοπτική του Θεού. Έμαθα να κοιτάζω διαφορετικά, πιο φρέσκα, την πίστη και συνεπώς την πραγματικότητα. Φόρεσα τα νέα μου γυαλιά και δεν τα έβγαλα ποτέ. Έκτοτε, γλεντάω με βιβλία, άρθρα και ιστολόγια που αναδεικνύουν τα καλά νέα με αιχμηρό, παιχνιδιάρικο ή αστείο τρόπο.

Αλλά σίγουρα αυτά τα γυαλιά προέρχονται από κάπου; Οι συγγραφείς έχουν πηγές έμπνευσης, και ο Sonneveld αναφέρει τον Chesterton ως σημαντική έμπνευση. Το διάβασα αυτό. Και διάβασα παρακάτω, γιατί δεν τον είχα ακούσει ποτέ πριν. Ο Τσέστερτον ήταν επίσης έμπνευση για τον C.S. Lewis, διάβασα αργότερα. Μμμμ, ενδιαφέρον. Αλλά ακόμα δεν τον ήξερα.

Από απροσδόκητες πηγές έρχεται η παρόρμηση να διαβάσω κάτι από αυτόν τον Τσέστερτον τελικά. Με τη συμβουλή της γυναίκας μου, διάβασα το "Born on a blue day", τη βιογραφία του Daniel Tammet. Αυτή είναι η ιστορία ενός αυτιστικού, εξαιρετικά ευφυούς ανθρώπου. Το συμπέρασμα του βιβλίου του δηλώνει ότι πιστεύει και ότι δεν το βρίσκει αυτό αντίθετο με την επιστήμη. Ως παράδειγμα αναφέρει τον Τσέστερτον. Ήταν και αυτός εξαιρετικά ευφυής- για παράδειγμα, υπαγόρευσε ένα άρθρο ενώ έκανε βιβλιογραφική έρευνα για ένα βιβλίο. Για μένα ήταν η τελική ώθηση για να αρχίσω να διαβάζω τον Τσέστερτον, οπότε αγόρασα την "Ορθοδοξία".

Ο πρώτος μου Τσέστερτον. Είχα βγάλει την "Ορθοδοξία" σε χρόνο μηδέν. Ο τρόπος γραφής αναπνέει τον τρόπο του Τσέστερτον: εύκολος, σχεδόν χαλαρός, αλλά διανθισμένος με βαθιές, παράδοξες και αστείες αλήθειες. Οι περιγραφές δείχνουν μακρόπνοη διορατικότητα και προκαλούν τον αναγνώστη να χρησιμοποιήσει και αυτός τη λογική, να δοκιμάσει τη λογική που παρουσιάζεται.

Είχα τελειώσει το βιβλίο και φώναζα σε όλους ότι κάθε σύγχρονος χριστιανός που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να διαβάσει κάτι από τον Τσέστερτον. Στην πραγματικότητα, εξακολουθώ να το πιστεύω. Συχνά διαπιστώνω ότι έχω τυφλωθεί από την αλήθεια, ότι δεν βλέπω πλέον τη σημασία της, ότι έχω δώσει στα δικά μου φίλτρα πολύ χώρο. Τότε είναι που χρειάζομαι τη σκέψη του Τσέστερτον, μια φρέσκια προοπτική. Η αλήθεια είναι μερικές φορές πολύ λογική, είναι μερικές φορές πολύ μεγάλη για να την αντιληφθεί κανείς. Ο Τσέστερτον χρησιμοποιούσε λογική παιδικής τάξης: όχι παιδική, αλλά ανοιχτή, με λίγες προϋποθέσεις. Το αγαπώ αυτό. Και ποιος άλλος το είπε αυτό, ότι πρέπει να γίνεις σαν παιδί;

Αποποίηση ευθύνης: αυτή η συμβολή του Hans de Witte δημοσιεύτηκε με την άδεια του συγγραφέα. Είναι επίσης συγγραφέας και μεταφραστής.