Dat de jacht mij mag verblijden,
inspanning haar vrucht zal werpen.
Ik mij niet verlustig in de roof,
zodat het mij niets zal ontnemen.
Dat jachtlust mij niet op zal jagen,
waardoor ik ten prooi zal vallen.
Als gevolg van toewijding de buit,
geen begerigheid ten grondslag.
Dat niet het opjagen van prooi
maar de vangst mijn honger stilt.
Uitziend naar een volle maag,
het doden geen verlangen.
Menselijkheid toont het roofdier
door slechts te doden om te eten.
De mens toont zijn beestachtigheid
als begeerten hem gaan drijven.