Ben jij conservatief of juist progressief? Achter deze vraag gaat een wereld aan ideeën schuil. Maar ik begin steeds meer te zien dat dit in de eerste plaats (uiteraard) slechts perceptie is, tijd- en cultuur afhankelijk. Maar ten tweede – en belangrijker – het zegt vaak niets over de vooruitstrevendheid van ideeën; ‘je tijd vooruit te zijn’, mooie idealen of daadwerkelijke vooruitgang.
Het is veeleer een polarisering – wij versus hen – en daarmee een normering van de andere groep. Het is het negatief labelen van de ene groep ten opzichte van de andere. Het is de beschuldiging van achterlijke en/of achterhaalde ideeën tegenover een normloos, anti-traditioneel en onvast (waarheid bestaat niet) waardenstelsel. De vooruitgang van de ene tijd, zijn de achterhaalde ideeën van de volgende.
Laten we dit nu eens achter ons laten en het gesprek aangaan op inhoudelijke, morele en/of intuïtieve gronden, maar altijd verbindend, elkaar in waarde latend. Dit is niet tandeloos, het vergt juist meer moed om voorbij de eigen horizon te kijken en open te staan voor andere waarden, mensen, ideeën – zonder persé de eigen ideeën helemaal los te laten.
Keep an open mind but not so open that your brain falls out – Walter Kotschnig
Een open en eerlijk gesprek over abortus (baas in eigen buik?), homoseksualiteit (diversiteit?), euthanasie (hot!), creationisme (evolutie?), racisme (zwarte piet!). Is dat teveel gevraagd? Is dat onbespreekbaar? Is ieder die daar – nog – mee worstelt achterlijk? Juist, dat.
We hoeven niet te stoppen met kritisch zijn, maar misschien vooral – en in de eerste plaats – op onszelf. We hoeven niet onze mond te houden, bang voor een mening. We mogen (moeten!) ons nog steeds boos maken over onrecht en elkaar aanspreken. Maar laten we stoppen elkaar in een hokje te duwen en het gesprek aangaan zonder de ander te demoniseren.
Of is dat te conservatief / progressief ? (streep door wat niet van toepassing is)
Ook ik..
Ik denk dat ik er ook zelf weer ingetuind ben in mijn laatste blog ‘de zaligsprekingen van Trump‘. Ik plaats Trump immers in de beklaagdenbank en maak van hem het tegenovergestelde van Jezus. Niet op basis van argumentatie, maar op basis van een zelfde sentiment, assumpties, vooroordelen en populisme als welke hij zelf graag gebruikt.
Daarnaast – wat erger is – plaats ik Jezus woorden in een verkeerd perspectief, zo besef ik als ik wat van Dallas Willard lees over de bergrede. Jezus zet tenslotte armoede en wanhoop niet op een voetstuk om deze aan te prijzen. Het is niet als je arm bent dat het koninkrijk voor jou is, net zomin dat als je rijk bent het aan je neus voorbij gaat. Het gaat nu juist om Jezus. Als je arm bent besef je eerder dat het leven geen zin heeft, niet bevredigend is. En daar is Jezus – midden in de omstandigheden. Als je ziek bent- dan ben je gelukkig, want Jezus is er. Als onrechtvaardigheid je aanvliegt, daar is Jezus. Als je geestlijk bankroet bent, het niet meer weet, je hongert en dorst naar gerechtigheid; gelukkig ben je, want Jezus is het water, het brood, de rechtvaardigheid.
Indien Jezus Trump zou spreken heb je best kans dat hij zou zeggen ‘gelukkig ben jij …’, zoals hij dat zei tegen de tollenaar, de hoer, de zieke, … tegen mij. Maar opvallend genoeg niet tegen de geestelijken van zijn tijd, die wisten het zelf allemaal al zo goed.
Dat is pas conservatief / progressief van Jezus. (Streep door wat niet van toepassing is)