Wij werken met tientallen ambtenaren heel hard om deze blog tot een groot succes te maken. Het kan echter zijn dat er desondanks toch onvoldoende nieuwe blogs zullen verschijnen of dat deze van matige kwaliteit zijn. Voor opmerkingen daarover verwijzen wij naar de klachtenprocedure. Helaas is deze nog niet beschikbaar. De ontwikkeling hiervan zit in onze scope en staat hoog op de prioriteitenlijst.
Wij hebben u, collega ambtenaren, nodig om de door u aangeleverde geestige anekdotes of geheel verzonnen ambtelijke verhalen op onze website te plaatsen. Uw hulp is algemeen gebruikelijk, maar helaas niet afdwingbaar. Dus een vriendelijk doch dringend verzoek aan deze oproep gehoor te geven.
In aanvulling en ter inleiding zou hier een integrale tekst over cultuurverandering geplaatst worden. Helaas is de aangewezen collega langdurig met ziekteverlof. Er zullen daarom op korte termijn een aantal projectgroepen starten om te vergaderen over een oplossing voor deze problematische uitdaging. U mag rekenen op een geheel verantwoord beleidsstuk.
‘De wereld staat in brand en ik sta mij te warmen‘, zo schreef ik eens. Maar na een gesprek op een feestje een tijd geleden kwam ik er achter dat er ook mensen zijn die zich niet warmen, die niet eens kijken. Het interesseert hen niet. Het raakt niet aan
Ambtenaren werken hard en met passie. Echt. Het zal dan ook niet makkelijk zijn een ambtenaar te verwijten zijn werk niet goed te hebben gedaan. Wel dat hij niet het goede werk heeft gedaan. Er wordt keurig gewerkt ‘binnen scope’ en ‘volgens opdracht’, helaas vraagt niemand zich af of het wel
Er zijn mensen die beweren dat design en vormgeving kunst is. Als dat zo is, dan de kunst om te verleiden. Te verleiden om op een onpraktische en oncomfortabele stoel
Ik hik een schaterlach Sta gierend op mijn voeten Verslik en proest het uit Hap naar adem Praat te luid Met tranen in de ogen Hortend, stotend onnavolgbaar opgetogen Stamel
Er speelt maatschappelijk gezien veel op dit moment. Wereldwijd, maar ook in Nederland. Ik verneem een ongegeneerd liegende ‘demissionaire’ volksvertegenwoordiging die desondanks grote besluiten nemen, desinformatie van hen die anderen
Het einde van een zin Zit hem in de staart. Met name nog de punt. Ik troost mij met een enter, Waar het horizontale einde Verticaal vervolgd.
In een vorig blog schreef ik over ethisch handelen, vandaag kom ik tot de conclusie dat het (minstens) onderdeel moet zijn van een tweeluik. Eerder liep ik aan tegen legalisme;
Fluisterend praten Heel hard lachen Werk loslaten Stijf van stress Tijden binden Gaan voorbij Harten vinden Die zijn vrij Los van tijd Los van plaats Geen afscheid Geen haast
‘De wereld staat in brand en ik sta mij te warmen‘, zo schreef ik eens. Maar na een gesprek op een feestje een tijd geleden kwam ik er achter dat
Ik hoorde van een collega die het emotioneel zwaar heeft. Het verdriet overvalt haar soms en raakt dan geëmotioneerd tijdens het werk. Een andere collega had haar hier op aangesproken
Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te blijven gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies. Meer info
Uitgeverij Stad op een Berg | Zin Vol Zin | Chesterton.NU | Ambtenaar.blog | Mama Gaat Logeren
